2010 yılının şu ilk günlerinde geçtiğimiz yıla ait olan ve izlemek istediğim filmleri bir bir izleme fırsatı buluyorum. "tetro" da bu filmlerden birisi. bu filme karşı isteğimi arttıran en büyük nokta başrolünde bağımsız sinemanın önemli figürlerinden vincent gallo'nun oluşu. francis ford coppola'nın senaryosunu yazdığı ve yönettiği, hakkında "en kişisel filmim" dediği "tetro"nun kadrosunda ayrıca maribel verdú, alden ehrenreich ve "diarios de motocicleta"dan tanıyabileceğiniz rodrigo de la serna rol alıyor. ülkemizde ilk olarak geçtiğimiz ay düzenlenen 12. sinema tarih buluşmasında gösterilen filmin sinemalarda ne zaman vizyona gireceği şu an için belirsiz.
tagline'ında "every family has a secret" / "her ailenin bir sırrı" vardır ibaresini taşıyan "tetro"da coppola başyapıtı "the godfather"da olduğu gibi aile kavramı üzerinde duruyor. ve bu sefer kamerasını italyan göçmeni olan ve arjantin'de yaşayan tetrocini ailesine doğrultuyor. uzun mesafeli bir seyahat gemisinde miço olarak görev yapan bennie, geminin bakımının sürdüğü günlerde buenos aires'e abisi olarak bildiği angelo'nun yanına gelir. angelo ise bennie'nin bu ziyaretinden pek hoşlanmaz. yıllar önce büyük bir sanatçı olan babası carlo tetrocini ile bir olaydan dolayı konuşmayan bennie ailesiyle olan köprüleri çoktan yıkmıştır. ailesiyle ilgili hiç bir şekilde temas kurmak istemediği gibi sevgilisi miranda'yı da ailesi hakkında yanlış bilgilerle donatmıştır. ve kendisini artık angelo yerine 'tetro' olarak tanıtmaktadır. bennie'nin bir hafta sürecek olan bu misafirliği onu tedirgin eder. ki bennie'nin evdeki eşyaları karıştırırken bulduğu onun zamanında yazdığı ancak hiç bir zaman yayınlamak istemediği öyküsü olayların üzerindeki sır perdesinin kalkmasını sağlar.
coppola, hikayesinin büyük bir bölümünü büyüleyici bir şekilde kullandığı siyah beyaz görüntülerle anlatıyor. sinemanın alışılagelmiş durumuna tezat olacak şekilde, sadece tetro'nun geçmişine döndüğü sahnelerde renkli görüntüleri kullanıyor. bu tezat tonları da angelo'nun yaşamını sarsan o büyük olaydan sonra nevrotik bir karakter haline gelen tetro'nun iç dünyasıyla özdeşleştirmek mümkün. bahsettiğim bu görsel şölene sürükleyici bir hikaye ve başarılı oyunculuklar eklenince ortaya seyir zevki yüksek bir film çıkmış.
geçtiğimiz günlerde ekşisözlük'te şöyle bir not düşmüştüm woody allen başlığına: yeni bir yıla girmenin en güzel yanlarından biri, yeni bir woody allen filmi izleyeceğinizi biliyor olmak. çağımızın en çalışkan yönetmenlerinden biri olan allen yaşına rağmen enerjisini buluyor ve her sene bizi bir filmiyle büyülüyor. geç de olsa onunla aynı dönemde yaşamak, filmlerinin çıkışını beklemek en az filmlerini izlemek kadar bir zevk. ancak ülkemizde bu bekleyiş diğer yerlere göre biraz daha uzun sürebiliyor. baba neredeyse yeni filmini vizyona sürecekken bir önceki seneki filmi ancak sinemalarımızda gösterime giriyor. geçtiğimiz sene "vicky cristina barcelona"da da öyle olmuştu, şimdi "whatever works"te de öyle. film bugün "kim kiminle nerede" gibi dahiyene! bir isim altında vizyona girdi. eğer hala izlemediyseniz kaçırmayın. filmle ilgili yazımı okumak isteyenleri ise şuraya alalım.
