üç maymun (2008)

nbc’nin kurgu ve görüntüdeki başarısına bu sefer de oyuncu yönetmenliğini eklediği filmdir kanımca. “iklimler”‘i konu ve görsellik olarak beğenmiş, ancak oyunculuklardan dolayı pek tatmin edici bulmamamıştım. hele “uzak”‘tan sonra gelmiş olması daha da bir arttırıyordu bu tatminsizliği. ancak bu filmde hem oyuncu seçimi hem de oyuncuların performansının filme katkısı üst düzeyde.

buradan sonrası ağır spoiler içeriyor ona göre okuyalım veya okumayalım.

öncelikle adıyla son derece bütünleşmiş bir film, üç maymun. karakterlerinin olaylara karşı olan tepkileri, özelikle yaşadığımız toplumdaki “namus” denilen olguyu da hesaba katarsak oldukça umarsız. karakterler için bir konsept olmuş bu umursamazlık, aile bireyleri arasındaki kopuşu da beraberinde getiriyor. ancak tek bir yerde bu noktadan ayrılıyoruz, finale doğru yol alırken hacer’in servet’e olan ilgisinden dolayı onun ayaklarına kapanacak kadar küçük düşmesi.

filmin ilk yarısının sonunda karşımıza çıkan ölü kardeşe takıldım çok. izlerken, öyküye olan katkısını bekledim sürekli. bir de final öncesi sahnede karşımıza çıktı. filmden tüm bu kardeşle ilgili sahneleri çıkartalım, ne değişir? filmden sonra beyin fırtınası yapayım dedim bu çocukla ilgili, çocuğun ölümünden sonra anne ile baba arasında uçurum oluşmasına neden oldu diye düşündüm. yine de gerek bulamadım bu sahnelere.

film içerisinde hayata dair pek çok ayrıntı var, dikkatimi çekenlerden bir tanesi hacer’in kocası eve döndükten sonra, yıkanıp aklanıp, erotik iç giyimiyle yatakta kocasını beklediği sahne. kocası içeriye giriyor ve hacer yatakta neredeyse hazır olda gibi yatıyor, kocasına “isterik bir ifade sunayım mı sunmayım mı” gibisinden bir ikileme düşüyor ve “hadi gel” gibisinden bir mimikle bitiriyor olayı. orta sınıf hatta kırsal kökenli türk kadınının erotizme bakış açısını temsil ediyor bence.

belirttiğim sahnenin arkadasından ise nbc filmlerinde görmeye alıştığımız bir tavır giriyor devreye; kırsal kökenli erkeğin kadına olan baskısı ve şiddeti. “iklimler”de biraz daha sertti bu şiddet, bu filmde yine o noktaya varır mı diye bekledim o sahnelerde. biraz soft takılmakla yetindi eyüp.

final kısmında yönetmen seyirciyi biraz sıkıştırıyor açıkçası. izlerken kendi kafamdan normal final harici 3 tane daha final koydum. ilki eyüp’ün yatakta ağlarken, ölü oğlu odadan çıkarken, ikincisi eyüp’ün eşini intihar ederken kafasında kurgulayışından sonra ismail’in annesine cinayeti itiraf ediyor ve kamera yine eyüp’e çevriliyor orada da bitirdim kafamdan, üçüncü olaraksa eyüp’ün karısına atla dedikten sonra sokaklara karışması sırasında. nbc ise kapanışı kendi tarzında yapıyor, özellikle “uzak”‘tan aşina olduğumuz kasvetli bir istanbul manzarasıyla sonlandırıyor filmini.


0 yorum: