eternal sunshine of the spotless mind (2004)

eternal sunshine of the spotless mind (2004)

la science des rêves ve be kind rewind filmleriyle de kendisine karşı aşırı sempati beslediğim michel gondry'nin pierre bismuth ve charlie kaufman ile beraber senaryosunu yazdığı ve kendi yönettiği filmin başrollerinde jim carrey, kate winslet, kirsten dunst, tom wilkinson, elijah wood ve çoğu önemli filmde rol alıp pek rağbet görmeyen fakat usta oyuncu kategorisine girebilecek derecede iyi performans gösteren mark ruffalo var. "en iyi orjinal senaryo" dalında oscar kazanan film, 8.4'lük yüksek bir puanla da imdb top 250 listesinde 59. sırada yer alıyor.

bir kumsal partisinde tanışan joel barish ve clementine kruczynski, başta birbirlerinden her ne kadar farklı gözükselerde, 2 yıllık ilişkileri ve ardından yaşanan olaylarda birbirleri için yaratıldıklarını anlayacaklardır. tahammülsüzlük ve en ufak bir hatadan çıkan kavgalar artık bu ilişkinin sonu olur ve ayrılırlar. her ilişki bitiminde zor da olsa gerçekleştirilmek istenen "unutmak" eylemi, clementine'in tek çaresidir ve bunu gerçekleştirebilmek için insanların hafızalarından istedikleri kısımları silebilen bir kliniğe gider, ardından joel barish'i tamamen unutur.

sevgililer günü için aldığı hediyeyi clementine'e vermek için çalıştığı yere giden joel, clementine'in kendisine sanki hiç tanışmamışlar gibi davranmasıyla çılgına döner ve bir süre sonra gerçeği öğrenir; clementine onu hafızasından sildirmiştir. duyduğu öfkeyle bir intikam almak ister, ve intikam şekli çok basittir, clementine'in ona yaptığını yapmak. hafızasını sildirmek için gerekli olan herşeyi yapan joel, makineye bağlandıktan sonra silme işlemi esnasında ilişkilerini, yaşadıklarını, paylaşımlarını tekrar görünce, bunu yaptığı için pişman olur ve vazgeçmek ister. işte bu aşamada ikilinin güzel anılarını izliyoruz, ve tabi birbirlerini kaybetmemek için ne kadar çaba gösterdiklerini...

geneli kadar sonu da çok etkileyici. filmin isminin didaktik şiirleriyle ünlü şair alexander pope'un "eloisa to abelard" isimli şiirinden alındığını da bilmek gerekir. aslı oldukça uzun olan şiirin dört dizesi, filme hayat vermiş;

how happy is the blameless vestal's lot!
the world forgetting, by the world forgot;
eternal sunshine of the spotless mind!
each pray'r accepted, and each wish resign'd.