dalgıç ve kelebek
elle dergisinde editörlük yapan jean-dominique bauby’nin bir kaza sonucu kitlenme sendromuna yakalanmasından sonra hastanede geçirdiği ayları anlatan, bauby’nin vücudunda tek hareket ettirebildiği yer olan göz kapaklarıyla yazdığı kitabın adı “le scaphandre et le papillon”. romanı, ronald harwood senaryolaştırdı ve julian schnabel filme aldı.
konusu itibarıyla amenábar’ın “mar adentro”’sunu andıran filmde çoğu sahneyi bauby’nin gözünden izliyoruz. sorulan sorular karşısında gözlerini kırparak verdiği cevapları, özel alfabeyle söylediği kelimeleri hissederek yaşıyoruz.
filmde, bauby’nin çocuklarını gördüğü ilk an; uçsuz bucaksız kumsalda, dalgalar vuruyor sahile ve bauby eşiyle çocuklarına göz atıyor. o anda dökülmeye başlıyor notalar ve ardından sıcacık kelimeler tom waits’in ağzından…
0 yorum:
Yorum Gönder