patrick bateman’a dair
patrick, wall street’te klas bir şirkette çalışan, güzel kadınlarla yatan, yaşam standartları yüksek, donald trump hayranı olan bir adamdır. ancak kendisinde felaket derecede bir kişilik bozukluğu vardır. insanları sınıflandırır, zencileri sevmez ırkçı birisidir. alt tabakadaki insanlardan nefret eder. ve bu nefretin boyutu inanılmaz derecededir. bunu açıklamaya yardımcı olabilecek iki örnek verebilirim; ilki köpekli dilenciyi öldürmeden önce ona para verecekmiş gibi yapması, alaya alması ve daha sonra neden çalışmadığını ve böyle beleş geçinmeye çalıştığını kin içerisinde sorgulaması ardından onu işkence ederek öldürmesi. ikinci sahne ise evine çağırdığı iki eskort kız hakkında düşündüğü; “içimden, duanı et kancık diyorum, duanı et, sonra kendi kendime şu iki kızın, benim için bozukluk sayılabilecek bir para karşılığında, önümde alçalmalarının ne kadar tahrik edici olduğunu itiraf ediyorum”.
kendisinden üstün gördüğü kişilere karşı müthiş derecede eziklik duyan birisidir. o yüzdendir ki, gördüğü her kişiyi (tabi kendi tabakasına ait olduğu insanlar, kendinden düşük konumda olanlar hakkında herhangi bir betimleme olayına girmiyor) fiziksel görünüşü ile değil de giyimsel görünüşüyle ayırd ediyor, ve kimin ne marka giydiğini belirtiyor sürekli. yine yukarıdaki gibi örnek verecek olursak, kartvizitlerin yarıştırıldığı sahnede kendi kartvizitinden daha iyi olan biri olması durumunda hissettikleri, sürekli birilerine “platin amerikan express” kartına sahip olduğunu göstermeye çalışması, harvard’da okuyan eski kız arkadaşını etkilemek için kendisini olduğu konumdan daha üstün göstermeye çalışan yalanlar atması, ona işkence ederken söyledikleri sözler ve sonunda hatunu hunharca katletmesi.
ed gein hayranı biridir patrick bateman, zaten bunu kitabın baş kısımlarında bir muhabbette belirtir. kurbanlarına ed geinvari davranır, keser biçer, öldürdükten sonra cesedin üzerinde türlü oyunlar oynar kendisine göre. beyini kavanozun içine koyar, kafatasını ise cadılar bayramında kullanmak ister.
bret easton ellis’in son 100 yılda en önemli sayılan 100 eserden biri olan kitabının, sosyopat bir anti kahramınıdır patrick bateman. tüm bu kişilik bozukluklarına rağmen çoğu sanal ortamda, özellikle ekşi sözlük’te bir kısım insan tarafından idol olarak görülmesi ilginçtir, ürperticidir. halbuki ne güzel bir anti kahramanımız daha var, palahniuk’un yarattığı ve hepimizi düşünen yüce tyler durden!!!
0 yorum:
Yorum Gönder