doubt (2008)
john patrick shanley'in kendisine ait olan aynı isimli tiyatro oyunundan yine kendisi tarafından beyazperdeye uyarlanan ve yönetilen filmin başrollerinde katı rahibe aloysius beauvier rolünde meryl streep, peder brendan flynn rolünde philip seymour hoffman ve rahibe james rolünde amy adams yer alıyor. film, "en iyi kadın oyuncu" dalında meryl steep, "en iyi yardımcı erkek oyuncu" dalında philip seymour hoffman, "en iyi uyarlama senaryo" dalında john patrick shanley ve "en iyi yardımcı kadın oyuncu" dalında amy adams ile filmde sadece 10 dakika yer alan viola davis tarafından oscara aday olmuştur.
1964 yılında, bronx'da bulunan st. nicholas kilise'sinde geçen film, okulun sert müdiresi rahibe aloysius'un, peder flynn tarafından verilen ve konusu "şüphe" olan vaazı diğer rahibelerle tartışmasıyla başlar. okula ilk defa alınan donald miller isimli siyah öğrenciye olan ilgisi ve şüphe temalı vaazının da etkisiyle peder flynn'in kendisi üzerinde bıraktığı "şüphe", rahibe aloysius'un oldukça ilgisini çeker. zamanla düşüncelerinden emin olmaya başlayan rahibe aloysius, rahibe james'ten de yardım alarak peder flynn'in suçunu yani, donald miller'dan yararlanmaya çalıştığını itiraf etmesini rica eder. çabalarını boşa harcadığını anlayan aloysius çareyi yalan söylemekte bulur ve peder flynn'in istifasını da suçunu itiraf olarak algılar.
ortadan kaldırılması gereken şüpheler için tanrı'dan bir adım geri atan rahibe aloysius, filmin sonunda amacını ulaşmış bir pişmanlığı yaşıyordu. meğer filmin başından beri haklıymış dedirtiyor adeta.
tümüyle izleyiciye bırakılmış bir film doubt. bana sorarsanız peder gerçekten sapıktı ve çocuktan yararlanıyordu, öyle olmayabilirde. devil wear's prada'nın miranda priestly'sinden fazla bir eksiği olmayan rahibe aloysius rolündeki meryl streep rolünün hakkını verse de, her zamanki muhteşem oyunculuğundan farklı birşey görmedim. viola davis'in 10 dakikalık oyunculuğu için bile izlemeye değer bir film, amy adams'ı söylemiyorum bile.
1964 yılında, bronx'da bulunan st. nicholas kilise'sinde geçen film, okulun sert müdiresi rahibe aloysius'un, peder flynn tarafından verilen ve konusu "şüphe" olan vaazı diğer rahibelerle tartışmasıyla başlar. okula ilk defa alınan donald miller isimli siyah öğrenciye olan ilgisi ve şüphe temalı vaazının da etkisiyle peder flynn'in kendisi üzerinde bıraktığı "şüphe", rahibe aloysius'un oldukça ilgisini çeker. zamanla düşüncelerinden emin olmaya başlayan rahibe aloysius, rahibe james'ten de yardım alarak peder flynn'in suçunu yani, donald miller'dan yararlanmaya çalıştığını itiraf etmesini rica eder. çabalarını boşa harcadığını anlayan aloysius çareyi yalan söylemekte bulur ve peder flynn'in istifasını da suçunu itiraf olarak algılar.
ortadan kaldırılması gereken şüpheler için tanrı'dan bir adım geri atan rahibe aloysius, filmin sonunda amacını ulaşmış bir pişmanlığı yaşıyordu. meğer filmin başından beri haklıymış dedirtiyor adeta.
tümüyle izleyiciye bırakılmış bir film doubt. bana sorarsanız peder gerçekten sapıktı ve çocuktan yararlanıyordu, öyle olmayabilirde. devil wear's prada'nın miranda priestly'sinden fazla bir eksiği olmayan rahibe aloysius rolündeki meryl streep rolünün hakkını verse de, her zamanki muhteşem oyunculuğundan farklı birşey görmedim. viola davis'in 10 dakikalık oyunculuğu için bile izlemeye değer bir film, amy adams'ı söylemiyorum bile.
0 yorum:
Yorum Gönder